Studium psychologiczne zgwałconej młodej kobiety. Był to jeden z pierwszych filmów o gwałcie w kinie amerykańskim. Jednak nie pada tu słowo gwałt (rape), mówi się natomiast o akcie przemocy. Uważałam, że film na ten temat jest potrzebny. Przecież to nie jest wina tej dziewczyny – przekonywała Lupino.

Ann pracuje w księgowości i właśnie zaręczyła się ze swoim chłopakiem. Ojciec liczy co prawda na to, że córka pójdzie do college’u i zostanie nauczycielką matematyki, ale narzeczony proponuje małżeństwo. Tymczasem po zakończeniu wieczornej zmiany Ann zostaje zaatakowana przez gwałciciela. W realistyczny film obyczajowy wkrada się groza inspirowana niemieckim ekspresjonizmem z aluzjami do M – morderca Fritza Langa. Po tamtej nocy rzeczywistość, nawet w świetle dnia, staje się koszmarna. To, co dotychczas było neutralne, zaczyna być natrętne, jak poklepywanie w pracy, przypadkowy dotyk w autobusie, natarczywe zachęty do tańca. Nikt nie chciał widzieć i słyszeć gwałtu, a teraz wydaje się, że wszyscy widzą „hańbę” dziewczyny. Ann ucieka z domu.

Monika Talarczyk