Melodramat matki i córki, związanych marzeniem o wielkiej karierze sportowej.
Florence, nastolatka ze średnio zamożnej rodziny, to wybitnie utalentowana tenisistka amatorka. Niespełniona życiowo matka widzi w tym szansę zarówno dla siebie – by wyrwać się z domowej monotonii – jak i dla córki – by wspięła się o klasę wyżej w społeczeństwie, do elity zawodowego sportu. Manipulując dziewczyną i menadżerami, wprowadza jej karierę na nowe tory. Jednak okazuje się, że wyniki na korcie nie są jedynym marzeniem Flo. Główna bohaterka jest typem nowoczesnej dziewczyny, która powoli traci dziecięce zaufanie do matki i dojrzewa do samodzielnych decyzji. Zarazem dzieli z innymi bohaterkami filmów Lupino szczere i naiwne marzenie o miłości. Tymczasem sport okazuje się jeszcze jedną grą skorumpowanych dorosłych, a rodzice więźniami powojennych ról: znudzonej gospodyni domowej i mężczyzny, który nie sprostał roli żywiciela rodziny.
Monika Talarczyk
(1918–1995) Pochodziła z brytyjskiej rodziny artystów. Karierę aktorską zaczęła już jako nastolatka, dzięki czemu bardzo wcześnie poznała mechanizmy napędzające Hollywood. Swoją szansę znalazła w kinie noir, gdy zaczęła grać u boku Humphreya Bogarta w Nocnej wyprawie (1940) czy High Sierra (1941). Gdy miała 32 lata zrezygnowała z intratnego kontraktu i wraz z dwoma przyjaciółmi założyła niezależną wytwórnię The Filmakers, która wyprodukowała 12 filmów fabularnych. Spośród nich Lupino połowę wyreżyserowała lub współreżyserowała, do pięciu z nich napisała scenariusze, w trzech zagrała.
1949 Niechciane / Not Wanted
1950 Pokonać lęk / Never Fear
1950 Zniewaga / Outrage
1951 Wygrać siebie / Hard, Fast and Beautiful!
1953 Autostopowicz / The Hitch-Hiker
1953 Bigamista / The Bigamist