Film drogi noir – niemal w całości rozgrywający się na muszce rewolweru seryjnego mordercy – jako wyraz powojennego kryzysu męskości.
Roy i Gilbert wyjeżdżają w weekend na ryby. Wypad za miasto zamienia się w koszmar z udziałem autostopowicza, którego szuka FBI. Siedzący na tyłu Emmett Myers kieruje podróżą do Meksyku. Im bardziej mężczyźni kulą się ze strachu, tym bardziej morderca szydzi z ich słabości. Porywacz chce pokazać zakładnikom, co to znaczy zabawić się po męsku. Film oparty jest na autentycznej historii seryjnego mordercy, Williama Cooka zwanego „Billym”, który terroryzował Amerykę w latach 1950-51 i zabił w drodze sześć osób. Pojmany w Meksyku, sądzony w Kalifornii, został skazany na śmierć w 1952 roku. Kiedy cenzorzy z PCA stanowczo odrzucili projekt filmu jako niezgodny z kodeksem, twórcy zwrócili się do Departamentu Sprawiedliwości. Ida Lupino, zbierając dokumentację, odwiedziła Billy’ego w więzieniu. Wyposażyła aktora w charakterystyczną opadającą powiekę, co nadawało mu niepokojący wygląd. Na plan pojechała tuż po urodzeniu córki Bridget. Collier Young, drugi mąż Lupino i producent filmu, zagrał tu meksykańskiego chłopa.
Monika Talarczyk
(1918–1995) Pochodziła z brytyjskiej rodziny artystów. Karierę aktorską zaczęła już jako nastolatka, dzięki czemu bardzo wcześnie poznała mechanizmy napędzające Hollywood. Swoją szansę znalazła w kinie noir, gdy zaczęła grać u boku Humphreya Bogarta w Nocnej wyprawie (1940) czy High Sierra (1941). Gdy miała 32 lata zrezygnowała z intratnego kontraktu i wraz z dwoma przyjaciółmi założyła niezależną wytwórnię The Filmakers, która wyprodukowała 12 filmów fabularnych. Spośród nich Lupino połowę wyreżyserowała lub współreżyserowała, do pięciu z nich napisała scenariusze, w trzech zagrała.
1949 Niechciane / Not Wanted
1950 Pokonać lęk / Never Fear
1950 Zniewaga / Outrage
1951 Wygrać siebie / Hard, Fast and Beautiful!
1953 Autostopowicz / The Hitch-Hiker
1953 Bigamista / The Bigamist