Inspirowana dziełami argentyńskiego pisarza Jorge Luisa Borgesa historia-mozaika to zapis podróży przez kultury, języki i doświadczenia.

Autorka zaprasza do niej widzów, prezentując swoich bohaterów w ramach dziesięciu krótkich opowieści, a każda z nich to osobna rozmowa, impresja, kontemplacja – zamknięta w konkretnym czasie i przestrzeni. Razem zdają się układać w Borgesowski wszechświat – bibliotekę, w której dla każdego jest miejsce. Alef łączy też różne, płynnie się zmieniające elementy sztuki filmowej i narracyjne środki wyrazu, by pokazać, w jaki sposób ludzie radzą sobie ze swoją codziennością, co uważają za godne uwagi, co mówią o otaczającym ich świecie. Każdy z nich staje się najważniejszym bohaterem swojej historii, ubogacając też pozostałe. Spoiwem okazuje się subtelny głos narratorki, pojawiającej się czasami niczym duch z przeszłości, a tematem przewodnim – ludzkość i człowieczeństwo. Alef miał swoją światową premierę podczas festiwalu New Directors/New Films w Nowym Jorku.